Co to jest?
To jest stan w którym
w jelicie cienkim dochodzi do zwiększonej liczby bakterii, co powoduje objawy kliniczne i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania.
W gabinecie Pacjent często skarży się na:
- wzdęcie brzucha (nadmierne gromadzenie i oddawanie gazów), przewlekła biegunka (wodnista lub tłuszczowa),
- ból brzucha, uczucie pełności w jamie brzusznej,
- zaparcie (w przypadku rozrostu w jelitach drobnoustrojów produkujących metan [archeonów]).
W zaawansowanej chorobie dochodzi do wystąpienia:
- utraty masy ciała i niedożywienie,
- obrzęków (zespół jelitowej utraty białka),
- objawów niedoboru witamin A i D (osteomalacja lub osteoporoza, tężyczka, zaburzenia troficzne naskórka, kurza ślepota),
- objawów niedoboru witaminy B12 (ataksja, neuropatia obwodowa, objawy niedokrwistości),
może wystąpić na skórze:
- rumień guzowaty,
- osutka plamisto-grudkowa.
ROZPOZNANIE:
1. Badania laboratoryjne: nieprawidłowości stwierdza się zwykle w zaawansowanej postaci choroby:
niedokrwistość makrocytowa,
niedobór witaminy B12,
hipoalbuminemia,
zwiększone stężenie kwasu foliowego w surowicy (wzmożona synteza przez bakterie).
2. Testy oddechowe: wodorowy test oddechowy, np. z glukozą lub laktulozą; znaczenie diagnostyczne ma dodatni wynik testu. Gdy występuje zaparcie, wykonaj metanowy test oddechowy – w przypadku dodatniego wyniku rozpoznaj zespół rozrostu metanogenów w jelitach (IMO)
3. Badania mikrobiologiczne: ilościowe i jakościowe badanie bakteriologiczne treści pobranej z bliższego odcinka jelita czczego lub dwunastnicy (uznawane za złoty standard rozpoznawania SIBO, ale nie ma wystandaryzowanych technik aseptycznego pobierania próbek; z dalszej części dwunastnicy podczas endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego aspiruje się 3–5 ml treści i umieszcza na podłożu hodowlanym w warunkach tlenowych i beztlenowych – rozpoznanie SIBO potwierdza obecność ≥103 CFU/ml aspiratu; najczęściej bakterie z rodzajów Escherichia, Shigella, Aeromonas, Pseudomonas).
4. RTG przewodu pokarmowego: badanie z zastosowaniem środka cieniującego i oceną pasażu może ujawnić upośledzenie pasażu lub wadę anatomiczną (np. uchyłek, zdwojenie, „ślepa pętla”, zwężenie jelita).
5. Endoskopia: u większości chorych wyniki badań endoskopowego i histologicznego wycinków z jelita cienkiego są prawidłowe.
LECZENIE
Celem leczenia jest zmniejszenie liczby bakterii w jelicie cienkim, co powoduje ustąpienie objawów.
1. Leczenie choroby podstawowej lub usunięcie czynników sprzyjających SIBO
2. Leczenie żywieniowe: dieta FODMAP
3. Leczenie przeciwbakteryjne
4. Uzupełnianie niedoboru witamin
5. Leczenie wspomagające
Bình luận